بررسی آزمایشگاهی استحکام خستگی و نحوه شکست در دندان‌های پرمولر درمان ریشه شده به روش ترمیم غیرمستقیم کامپوزیتی

سابقه و هدف: علیرغم تقاضای روز افزون جهت استفاده از کامپوزیت‌ها، هنوز شواهد علمی متناقضی در خصوص کارایی طولانی مدت آنها در نواحی خلفی وجود دارد. بنابراین مطالعه حاضر با هدف تعیین استحکام خستگی و نحوه شکست در دندان‌های پره مولردرمان ریشه شده به روش ترمیم غیر مستقیم کامپوزیتی انجام شد. مواد و روشها: :در این مطالعه تجربی، 84 دندان پره مولر انسانی سالم انتخاب و بصورت تصادفی در 7 گروه 12 تایی قرار گرفتند. گروه اول دندان‌های سالم ، گروه دوم دندان‌هایدرمان ریشه شده دارای ترمیم غیرمستقیم با کامپوزیت Z-250 ، گروه سوم و چهارم نیز همانند گروه دوم تهیه شده بودند با این تفاوت که به آنها به ترتیب یک میلیون و دو میلیون سیکل نیرو وارد شد. گروه پنجم دارای ترمیم غیر مستقیم با کامپوزیت Tetric ceram بود. گروه ششم و هفتم نیز همانند گروه پنج تهیه شدند با این تفاوت که به آنها به ترتیب یک میلیون و دو میلیون سیکل نیرو وارد شد. سپس نمونه ها توسط universal testing machine تحت نیروی فشاری شکسته شدند. آنالیزهای آماری با استفاده از آزمون‌های Kruskal-Wallis ،Two way ANOVA و Chi-Square انجام پذیرفت. یافته‌ها: تمام نمونه‌های مورد آزمایش، نیروی fatigue را در دستگاه مقلد جویدن تحمل کردند و هیچ شکستگی مشاهده نشد. میانگین مقاومت به شکست در نمونه‌های گروه 1 تا 7 به ترتیب 92/1276، 05/1269، 8/1217، 13/1188، 97/1228، 86/1127 و 58/1105 بود، اما اختلاف معنی‌دار آماری بین 7 گروه آزمون از نظر مقاومت به شکست و نحوه شکست دیده نشد. مقایسه مقاومت به شکست در دو نوع کامپوزیت در زمان‌های صفر، 4 و 8 سال اثر معنی‌داری برای متغیرهای نوع کامپوزیت (203/0=P) و سیکل نیرو (298/0=P) نشان نداد. نتیجه‌گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان می‌دهد که دندان‌های پرمولر ترمیم شده با انله‌های کامپوزیتی غیرمستقیم می‌توانند تا 8 سال پس از ترمیم مقاومت به شکستی معادل دندان دست نخوره دارا باشند. از سوی دیگر، طی دوره‌های 4 و 8 ساله سیکل جویدن، فقدان اختلاف آماری نشان می‌دهد که نوع ماده ترمیمی استفاده شده در این بررسی (Tetric Ceram, Z-250) اثری در مقاومت به شکست دندان ندارد. بیشتر شکست‌های مشاهده شده در انله‌های کامپوزیتی غیرمستقیم در زیر CEJ و از نوع غیرقابل ترمیم می‌باشد.